|
PAŃSTWA MIASTA, czyli WOJNA
|
Czas:
od świtu do zmierzchu, dokąd starczy chęci i zapału.
|
|
Wymagania terenu:
ubita ziemia – taka, na której są dobrze widoczne rysunki pisane patykiem lub beton/asfalt, na którym rysujemy kredą lub kawałkiem cegły.
|
|
Ilość i wiek uczestników:
dzieci od ok. 7 roku życia, co najmniej 4 uczestników, ale maksymalnie tylu graczy, by po podziale kuli ziemskiej, wyłoniły się na tyle wystarczające terytoria państw, by grający mogli ustać na swoim polu.
|
|
Niezbędne akcesoria:
patyk na tyle duży, aby łatwo było nim rzucać, kreda lub miękki kamień do narysowania kuli ziemskiej i granic państw, jeśli gramy na betonie (lub patyk jeśli gramy na ziemi), tekst dowolnej wyliczanki.
|
|
Reguły gry:
Uczestnicy zabawy rysują na ziemi wielkie koło (co namniej 3 m średnicy) i dzielą je na tyle równych części, ilu jest uczestników (podział promieniami od środka koła). Promienie koła to granice państw. Każdy zawodnik przyjmuje nazwę wybranego kraju i wpisuje w swoje pole. Zabawę rozpoczyna uczestnik wybrany w drodze wyliczanki. Stojąc w kole i trzymając w ręku patyk mówi głośno tekst:
"Lemoniada, oranżada, wywołuję wojnę przeciwko..."(tu wymienia nazwę państwa, które wzywa do walki) np. Chiny!. W tym momencie wyrzuca patyk jak najdalej przed siebie i zaczyna uciekać w odwrotnym kierunku. Wszyscy uczestnicy rozbiegają się, ale za patykiem musi pobiec tylko wywołany przeciwnik. Gdy znajdzie i przydepnie lub podniesie patyk krzyczy: "STOP!" - wtedy wszyscy muszą się zatrzymać.
Teraz uczestnik wywołany do wojny (Chiny) wybiera państwo, któremu chce wywołać wojnę, mówiąc: “Wywołuję wojnę przeciwko Rosji”. Teraz musi ocenić swoją odległość do wybranego przeciwnika, aby znaleźć się jak najbliżej i dotknąć go patykiem. Odległość wyznaczają kroki:
- tzw. słoniowe (jak największe kroki),
- normalne,
- stópki (przykładamy piętę prawej stopy do czubka palców lewej i tak na zmianę),
- parasolki (obrót wokół własnej osi).
Uczestnik, który trzyma patyk musi i głośno podać, ile jakich kroków wykona (np. 10 słoniowych, 3 parasolki i 7 stópek) i zaczyna iść w kierunku przeciwnika. W trakcie pozostali gracze liczą razem z nim kroki, pilnując by ten nie oszukiwał i ciągle wykonywał kroki jednego rozmiaru - nie można zmniejszać np. słoniowych im bliżej celu. Oznacza to, że jeśli przeszacował, minie Rosję. Po wykonaniu wszystkich kroków zatrzymuje się. Jeśli z tej odległości dotknie przeciwnika patykiem (przed grą ustalamy, czy patyk można rzucić, czy trzeba stać na prostych nogach), ma prawo zabrać część jego terytorium. Jeśli nie zdoła dotknąć, to przeciwnik zyskuje część terytorium.
ZABIERANIE TERYTORIUM:
Czynność tę należy wykonać stojąc na swoim terytorium obiema nogami i maksymalnie się wychylając, kolistym ruchem narysować patykiem nowe granice swojego państwa.
Po tej czynności zawodnik, któremu "zabrano" ziemię, zaczyna kolejną rozgrywkę.
Z gry odpadają uczestnicy, którym nie pozostanie nawet skrawek własnej ziemi. Dopuszczalne jest wspaniałomyślne dzielenie się posiadanym terytorium ale wtedy wyłonienie zwycięzcy trwa dłużej.
|
|
Uwagi, komentarze:
Można także zastosować pewne utrudnienie:
zabrać terytorium można dodatkowo państwu, którego „władca” przez nieuwagę wszedł na pole innego państwa:
- np. gdy Polska, podczas zagarniania pola przegranej w danym starciu Anglii, weszła na terytorium Włoch i stamtąd chciała odebrać trochę ziemi Anglii (z Włoch ma bowiem większy zasięg). Jeśli Polska nie uzyskała wcześniej zgody od Włochów na skorzystanie z ich pola, wtenczas mogą oni odebrać ziemię Polsce
- lub gdy nadepnął na obce terytorium w dowolnym innym momencie gry np. wracając po gonitwie za patykiem, w drodze powrotnej do swojego państwa przeszedł po obcym polu albo mając tylko skrawek swojego pola stoi na jednej nodze i podparł się drugą nogą o pole sąsiada.
Władca, na którego terytorium nieopacznie wkroczono, może oczywiście wykazać się łaskawością i odpuścić karne zagarnięcie ziemi „gapom”. ;)
Recytując “Oranżada, lemoniada, wywołuję wojnę…”, można do woli wymyślać rymy np. czekolada, marmolada i inne, tak by budować napięcie i zdekoncentrować przeciwników.
|
|
|
|
|
|
|
|